„Naród, który traci pamięć, przestaje być Narodem – staje się jedynie zbiorem ludzi, czasowo zajmujących dane terytorium”.
W bieżącym roku obchodzimy 81. rocznicę dokonania Zbrodni Katyńskiej. Trzeciego kwietnia 1940 r. z obozu dla jeńców wojennych w Kozielsku wyruszył w kierunku Smoleńska pierwszy transport polskich oficerów. Dzień lub dwa dni później zostali rozstrzelani w lesie katyńskim. W ten sposób rozpoczęła się realizacja podjętej 5 marca 1940 r. przez najwyższe kierownictwo partii komunistycznej ZSRR ze Stalinem na czele decyzji o wymordowaniu polskich jeńców wojennych i więźniów politycznych. Ofiarami zbrodni katyńskiej padło, wedle dzisiejszej wiedzy, 14546 jeńców wojennych – oficerów Wojska Polskiego i policjantów wziętych do niewoli sowieckiej we wrześniu 1939 r. – oraz 7305 więźniów politycznych. Wszyscy zostali zabici strzałem w tył głowy przez katów ze stalinowskiej policji politycznej, NKWD.
Podczas lekcji historii uczniowie oglądali przygotowaną przeze mnie prezentację, która wyjaśnia czym jest Zbrodnia Katyńska, gdzie przetrzymywano polskich więźniów, gdzie znajdują się ich mogiły oraz dlaczego powinniśmy pamiętać o wydarzeniach sprzed ponad osiemdziesięciu lat. Cenne były uwagi i komentarze, które pojawiły się w naszych rozmowach. Celem tych zajęć było upamiętnienie tamtych tragicznych wydarzeń.
Renata Kolada